السلام علیک یااباعبدالله

اصلا این ماه عجب حال و هوایی دارد

رمضان در دلِ خود کرب و بلایی دارد

کامِ خشکیده و لب های ترَک خورده ی ما

در تبِ روضه ی تو شور و نوایی دارد

پای سجّاده ی اِحیا و مناجات و سحر

جز ولای تو دلِ ما چه دعایی دارد؟

بار ها عهد شکستیم و تو با ما ماندی

چه کسی جز تو چنین مهر و وفایی دارد؟

مال و جان؟... همسر و فرزند؟... قبول است آقا

کربلایی شدنِ ما چه بهایی دارد؟

دست می گیرد و دل می برد و می بخشد

این حسین کسیت که این گونه عطایی دارد؟

دلمان لک زده یک بار زیارت برویم

دلِ غمدیده ی ما نیز خدایی دارد

با لبِ تشنه و در گرمی ظهرِ رمضان

بردنِ نامِ تو آقا چه صفایی دارد

دلم هوای محرم را داره

پـیــــرِ مستی خورد چای روضه ات...

                                              تـــوبه کرد و گفت : بـه بـه ! مـِـــی نمی نوشم دگر!!!

یا حسین شهید

دلتنگ کربلام

دلم این روزها عجیب کربلا میخواهد ...
یا امام رضا اینقدر میام که کربلارو قسمتم کنی ...
آقا لااقل تکلیف دلم رو روشن کن اگه لایق نگاه شما نیستم بگین...
تا لااقل با این درد بمیرم ...
من دلم کربلای حسین میخواهد آقا ...
اجابتش برای شما سخت نیست ....