چه چیزی موجب زندگی و مرگ روح می شود?

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع):

«إِنَّ لِلْجِسْمِ سِتَّةَ أَحْوَالٍ الصِّحَّةَ وَ الْمَرَضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ وَ النَّوْمَ وَ الْیَقَظَةَ وَ کَذَلِکَ الرُّوحُ فَحَیَاتُهَا عِلْمُهَا وَ مَوْتُهَا جَهْلُهَا وَ مَرَضُهَا شَکُّهَا وَ صِحَّتُهَا یَقِینُهَا وَ نَوْمُهَا غَفْلَتُهَا وَ یَقَظَتُهَا حِفْظُهَا»

امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرمودند:

جسم وبدن را شش حالت است: صحت، بیمارى، مرگ، زندگى، خواب و بیدارى، و روح هم، چنین است، دانش موجب زندگانی آن می شود، جهل، مرگ روح است، شک بیماری آن، یقین، صحت آن؛ غفلت؛ خواب روح و نیز حفظ و یادآوری؛ بیداری روح است.

 بحارالانوار،ج58،ص40