جنگل، چرا این قدر سبز و خرم و شاداب است؟ چون تعرّق دارد، یعنی بخارهایی از خود به آسمان می فرستد و به ابرها می رساند؛ ابرها هم کیسه شُل می کنند و می بارند.
و این همان معنای سخن حافظ است که می گفت: «ارادتی بنما تا سعادتی ببری» یعنی، بی مایه فطیر است. یعنی هر کس می خواهد گیرنده باشد، اول باید فرستندگی کند. امام باقر علیه السلام میفرمایند کار خیر و صدقه، فقر را مى بَرند، بر عمر مى افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى کنند. من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 66 ، ح 1729