ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
آقایی میگفت خداوند ما را برای عبادت
نیافرید !! خداوند ما را خلق نکرد تا فقط نماز و روزه و امثال آنهارو انجام دهید
!! او میگفت نماز را که همه ی ملائک میخواندند !! عبادت هایشان بسیار
طولانی بود رکوع هایشان هزاران سال طول میکشید سجده هایشان که دیگر هیچ !!
خیلی بهتر از ما خدا را عبادت میکردند .
آقا میگفت خداوند ما را برای
گریه آفرید !! هدف از خلقت ما گریه کردن بود !! خدا ما را آفرید تا اشک
بریزیم !! گریه کردن نعمتی بود که خداوند در جان و دل ما نهاد . گریه کردن
بهانه ی خوبیست برای خدایی شدن ، برای آسمانی شدن ، برای از غیر بریدن و به
خود رسیدن و از آن هم به معبود رسیدن .
آقا میگفت تا میتوانید گریه
کنید تا میتوانید اشک بریزید ، به هر بهانه ای که شده اشک هایتان را جاری
کنید ، به چشمهایتان التماس کنید تا اشک بریزند ، همین اشک ها هستند که
برایمان آبرو می اورند ، حضرت آدم را یادتان هست چقدر عبادت کرد تا بخشیده
شود اما نشد ولی تا هنگامی که اشک بر گونه هایش جاری شد خداوند اورا بخشید ،
از خطای او درگذشت !!