رزقی که از خواندن نماز شب به دست میآید چگونه رزقی است ؟
روایت است کسی که نماز شب بخواند روزیاش زیاد میشود ..
منظور از این رزق پول نیست ، رزق معنوی است ..
استاد خوب گیرش میآید، رفیق خوب پیدا میکند ، هم اتاقی خوب گیرش میآید ،
هنگام مسافرت همسفر خوب کنارش مینشیند ، نه هرویینی ، نه سیگاری ..
داماد خوب، عروس خوب، پدر زن خوب، اینها رزق هستند ..
ما خیال میکنیم که رزق یعنی پول بدست آوریم، میگوییم پس چرا ما نماز شب خواندیم پول گیرمان نیامد ..
رزق معنوی مهمتراست ..
اگر کسی نماز شب بخواند رزق معنوی بدست میآورد و بعد از آن به اسلام خدمت
میکند ، تالیفات کتابها. اما اگر نماز شب نخواند ، آخوند بخور و بخواب
میشود ..
« علم یعلم » را نمیتواند بسازد اما « نام ینام » را خوب میتواند بسازد !
« اکل یاکل » را هم خوب میسازد، از علم خبری نیست ..
آقای سید محمد حسن قاضی می فرمایند: « چند سفارش ایشان عبارت است از: اول روخوانی قرآن. می فرمودند قرآن را خوب و صحیح بخوانید. توصیه دیگر ایشان راجع به دوره تاریخ اسلام بود. می فرمودند یک دوره تاریخ اسلام را از ولادت حضرت پیغمبر(ص) تا 255 هـ.ق یا 260 هـ.ق بخوانید. و بعد از عمل به این ها می فرمودند برو نمازشب بخوان! »
آیت الله قاضی در نامه ای به آیت الله طباطبایی می فرمودند: « دستورالعمل، قرآن کریم است؛ فیه دواء کل دواء و شفاء کل عله و دوا کل غله علماً و عملاً و حالاً. آن قره العیون مخلصین را همیشه جلوی چشم داشته باشید و با آن هادی طریق مقیم و صراط مستقیم سیر نمایید و از جمله سیرهای شریف آن قرائت است به حسن صورت و آداب دیگر، خصوص در بطون لیالی...»
و نیز:« بر شما باد به قرائت قرآن کریم در شب با صدای زیبا و غم انگیز، پس آن نوشیدنی و شراب مؤمنان است. تلاوت قرآن کمتر از یک جزء نباشد. »
آیت الله نجابت می فرمودند: آیت الله میرزا علی
قاضی به مرحوم آیت الله شیخ علی محمد بروجردی (از شاگردان برجسته آقای
قاضی) فرموده بودند که: « هیچ گاه از قرآن جدا مشو و ایشان تا آخر عمر بر
این سفارش آقای قاضی وفادار و پایبند بود. هر وقت از کارهای ضروری و روزمره
فارغ می شد، قرآن می خواند و با قرآن بود. »
« اما نماز شب پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست، و تعجب از کسی است که می خواهد به کمال دست یابد و در حالی که برای نماز شب قیام نمی کند و ما نشنیدیم که احدی بتواند به آن مقامات دست یابد مگر به وسیله نماز شب. »
علامه طباطبایی می فرمودند: « چون در نجف اشرف برای تحصیل مشرف شدم، از نقطه نظر قرابت و خویشاوندی گاه گاهی به محضر مرحوم قاضی شرفیاب می شدم تا یک روز در مدرسه ای ایستاده بودم که مرحوم قاضی از آن جا عبور می کردند. چون به من رسیدند، دست خود را روی شانه من گذاردند و گفتند: ای فرزند! دنیا می خواهی نماز شب بخوان، آخرت می خواهی نماز شب بخوان! »
استــاد فاطمی نیـا :
✔ نماز های واجب را اگر نخوانی خوف عقاب است.
اما در نافله این حرف ها نیست. نافله ای انسان
را ترقی می دهد، که کاشف از محبت بنده به خدا باشد.
اگر کسی بداند نافله چیست، بهشت و جهنم
را فراموش می کند.
در حدیث داریم که خداوند می فرماید:
【 مَرحَبا بِعِبادی وَ زُواری 】
✔ آفرین به بندگان من و زائران من.
کسی که در تاریکی شب برای مناجات با محبوب
و خواندن نماز شب بیدار شود، زائر خداوند است...
انسان می رود به زیارت اکرم الاکرمین.
آیا مرتبه ای از این بالاتر است که خداوند به زائرش
که از روی عشق و محبت
او برای عبادت بیدار شده،
بگوید: خوش آمدی، مرحبا تو زائر منی؟ ❤♡
ﺍﺯ ﺳﻬﻞ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ :
ﺟﺒﺮ ﺋﯿﻞ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ (ﺹ) ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ :
ﺍﯼ ﻣﺤﻤﺪ !
ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻦ ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺮﺩ .
ﻫﺮﮐﺲ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ ،
ﻫﺮ ﻋﻤﻠﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻩ ، ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ .
ﺁ ﮔﺎﻩ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﻣﺮﺩ ،
ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺰﺕ ﻭﯼ ، ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺟﺴﺘﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﺳﺖ .
ﺑﺤﺎﺭﺍﻻﻧﻮﺍﺭ / ﺝ /87ﺹ 157
برای این که خواب، او را از نماز شب محروم نکند، ساعت کوک می کرد تا به
موقع بیدار شود.بعد از شهادتش شبی، در همان اتاقی که نماز شب
می خواند، درست در همان ساعت از نیمه شب چراغ اتاقش روشن شد.
آثار نماز شب در روایات:نماز شب
امام صادق (ع) فرمود: نماز شب صورت را زیبا و خلق را نیکو و انسان را
خوشبو می کند، تنماز شب رزق را زیاد و قرض را ادا می کند و اندوه را برطرف
می سازد و چشم را جلا می دهد.
پیامبر عظیم الشأن اسلام فرمود: نماز شب وسیله ای است برای خوشنودی خدا و دوستی ملائکه، نماز شب سنت و روش پیامبران و نور معرفت و ریشه ایمان می باشد.نماز شب بدن را آرامش می دهد و شیطان را خشمگین می کند سلاحی بر علیه دشمنان و وسیله ای است برای اجابت دعا و قبول شدن اعمال،نماز شب روزی انسان را توسعه می دهد شفیع بین ملک الموت و نمازگزار می شود، چراغ و فرش قبر و جواب (دو فرشته) منکر و نکیر می باشد. در قبر تا قیامت مونس و زائر نمازگزار خواهد بود نماز بر سرش سایه می افکند، تاجی برسرش و لباسی بر بدنش می گردد، نور پیش رویش حائل بین او و آتش دوزخ خواهد بود، برای مؤمن حجتی است نزد خدا و وسیله سنگین شدن میزان اعمال و حکم عبور بر صراط و کلید بهشت می باشد زیرا نماز تکبیر است و حمد و ستایش و تسبیح و تمجید و تقدیس و تعظیم و قرائت و دعا و البته بهترین اعمال خواندن نماز در اول وقت آن است.(بحار ج 87 ص 153،بحار الأنوار ج 87 ص 161، خودسازی تهذیب و تزکیه، ابراهیم امینی ص 279.)
نماز جماعت یا نماز شب (عملیات محرم )
سال 1361 قبل از عملیات محرم بود که رزمندگان خود را براى عملیات آماده مىکردند. من نیز در تیپ 17على بن ابیطالب (ع ) بودم . در آن روزها در کارخانه ى «سپنتا» مستقر شده بودیم . رزمنده ها در محوطه کارخانه چادر زده بودند، اما سالن بزرگى وجود داشت که معمولا نماز جماعت در داخل آن برگزار مى شد. گاهى وقتها بعد از نیمه هاى شب که از خواب بیدار مى شدى، وقتى نگاهت به داخل سالن مى افتاد، ابتدا فکر مى کردى نماز جماعت داخل سالن برگزار مى شود، اما بعدا به خود مى آمدى که اکنون وقت هیچ کدام از نمازهاى یومیه نیست . بلکه همه در حال نماز شب هستد! به هر قسمت سالن که چشمت مى افتاد شاهد راز و نیازبسیجیان و رزمندگانى بودى که غرق در معشوق خویش بودند. آیا آنها از خداى خود مقام و موقعیت مىخواستند؟ آیا دنبال مال دنیا بودند؟ آیا...؟!
آنها طورى راز و نیاز مى کردند که گویى عزیزترین شخص خود را از دست داده اند. اما همین عاشقان در صحنه هاى نبرد وقتى زمان موعود فرامى رسید ، شبانگاه ، بر قلب دشمن می زدند و با قدرت ، ایمان ، دشمن را به زانو درمى آوردند.
این قدرت و انگیزه چیزى نبود، مگر اثرات همان مناجات هاى شبانه و همان رابطه ى بین عبد و معبود.