آقا بیا

نماز و روزه و افطار عشق است سحر خوردن کنار یار عشق است

نه یکبار از کنار خیمه گاهش گذشتن بل هزاران بار عشق است

  شنیدم هاتفی در اسمان گفت غم دل گر خورد غمخوار عشق است

بیا مهدی که بی تو روزه سخت است ضیافتخانه با دلدار عشق است

گلستان جهان همراه خار است گل نرگس بود بی خار عشق است

خدایا جان ما گردان فدایش شهادت در بر سردار عشق است

نه یک تن بل هزاران تن فدایش فداییّش به روی دار عشق است

 دل و مهدی دل و دوری هجران گل زهرا ییم دیدارعشق است

دلم وصل تو جانا ارزو داشت ولی شد فاصله عشق است

بیا در ماه روزه یاریم کن کنارت مهدیا افطار عشق است

مولای من بیا

جمعه ی اول ماه گذشت نیامد مهدی

فاطمه چشم براه است نیامد مهدی

حقمان است اگر از نظرش افتادیم

علتش چیست؟ گناه است، نیامد مهدی

همه در خواب و کسی نیست صدایش بزند

حال این شهر تباه است نیامد مهدی

پرده بردار که عمریست ،خدایا دل ما

پی یک نیمه نگاه است نیامد مهدی

عرصه بر روز محبان علی(ع) تنگ شده

شیعه بی پشت و پناه است نیامد مهدی

و سلاح همه ی منتظران مولا

گریه و ندبه و آه است نیامد مهدی

اللهم عجل لولیک الفرج

جواب

منتظر شهادت

مــــا منتظـــــریم

ای پیرترین جوان تاریخ بیا

    دوریت مثل لمس باران از پشت شیشه است...

آقاجونم خسته شدم از اینهمه تکرار که به حق خوبات بیا

مولای من منو ببخش که هیچ کاری برای اومدنت نمیکنم

حتی اومدنت را به تأخیر میندازم خسته شدم خسته

از اینهمه گناه و روسیاهی

از اینهمه الهی العفو گفتن و باز برگشتن به سمت گناه

بیا جان مادرت زهرا بیا شاید منتظر نباشم اما دوس دارم بیای

فقط بیا

منتظــــر

منتظر ظهور

بیا مولا

خدا کند که بیایی

 تو بین منتظران هم عزیز من ، چه غریبی

عجیب تر ، که چه آسان نبودنت شده عادت

چه بیخیال نشستیم ، نه کوششی نه وفایی

فقط نشسته و گفتیم ؛ خدا کند که بیایی

انتظار

دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند

دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند

دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما

پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند . . .

الهم عجل لویک الفرج