پستچی بود نامه ای داد دستم.
قیامه نامه زار می زد که از جبهه است.
نوشته های روی پاکت را مرور کردم.
همیشه نشانی خودش را می نوشت؛
این بار اما، نوشته بود :
نشانی فرستنده: «انشاالله حرم حسینی (ع)»
ده روز بعد در روز عاشورا سال 65
با پیکر بی سرش میهمان سیدالشهدا (علیه السلام) شد.
می خواستم بزرگ بشم ....
میخواستم بزرگ بشم...
درس بخونم مهندس بشم...
خاکمو آباد کنم ...
زن بگیرم...
مادر و پدرمو ببرم کربلا...
... دخترمو بزرگ کنم ببرمش پارک ,تو راه مدرسه باهم حرف بزنیم
خیلی کارا دوست داشتم انجام بدم
خب نشد...باید میرفتم از مادرم, پدرم ,خاکم , ناموسم ,دخترم , دفاع کنم
رفتم که ...
دروغ نباشه
احترام کم نشه
همدیگرو درک کنیم
ریا از بین بره
دیگه توهین نباشه
محتاج کسی نباشیم
الان اوضاع چطوره....؟
درس بخونم مهندس بشم...
خاکمو آباد کنم ...
زن بگیرم...
مادر و پدرمو ببرم کربلا...
... دخترمو بزرگ کنم ببرمش پارک ,تو راه مدرسه باهم حرف بزنیم
خیلی کارا دوست داشتم انجام بدم
خب نشد...باید میرفتم از مادرم, پدرم ,خاکم , ناموسم ,دخترم , دفاع کنم
رفتم که ...
دروغ نباشه
احترام کم نشه
همدیگرو درک کنیم
ریا از بین بره
دیگه توهین نباشه
محتاج کسی نباشیم
الان اوضاع چطوره....؟
گُلِ سر نیست ولی موی سرم هست هنوز تـن مـن آب شــد،
گُلِ سر نیست ولی موی سرم هست هنوز
تـن مـن آب شــد، امـا اثـرم هـســـت هـنــوز
غـصـــه مـعـجر مـن را نـخـوری بـابـا جـان
پاره شد معجرم اما به سرم هست هنوز ...
السلام علی رقیه بنت الحسین (ع)
تـن مـن آب شــد، امـا اثـرم هـســـت هـنــوز
غـصـــه مـعـجر مـن را نـخـوری بـابـا جـان
پاره شد معجرم اما به سرم هست هنوز ...
السلام علی رقیه بنت الحسین (ع)
چادر یا جا در
چادُر یا جا دُر؟
به نظر می رسد تلفظ اصلی و صحیحِ چادر ،
جا دُر بوده است !
جا دُر "یعنی جای درّ و گوهر
به نظر می رسد تلفظ اصلی و صحیحِ چادر ،
جا دُر بوده است !
جا دُر "یعنی جای درّ و گوهر
کربـــــلا
بعضی ها ما را سرزنش می کنند که چرا دم از کربلا می زنید و از عاشورا ؛
آنها نمیدانند که برای ما کربلا بیش از آنکه یک شهر باشد
یک افق است
که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده ایم ،
نه یک بار نه دو بار ...
شهید آوینی
فرق کربلا وبهشت
در فرق کـــــــــــــربلا و بهشتـــــ همین بـــــــس...!
کـــــــه بهشتــــــــ را می روی !
امـــــا!
کربلــــــــا را می برند.!
تلاوت قرآن
ﺁﯾﺎﻣﯽ
ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺩﺳﺘﺖ ﻟﻤﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ
ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ،ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ
ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭﯾﺶ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ، ﻭ ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﺍﮔﺮﻓﮑﺮ
ﮐﺮﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺎﻡ ﺭﺍﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ ﭘﺲ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ
ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ.امیدوارم هر ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺎﻡ ﺭﺍ می فرﺳﺘﺪ ﺁﺗﺶ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﻧﮑﻨﺪ...
چه ها آمد،چه ها رفت....!؟
(!)تلویزیون آمد: .... خواب رفت!(!)زنا آمد: .... ازدواج رفت!سود آمد: .... برکت رفت!(!)مُد آمد: .... حیا رفت!(!)فست فود و پرخوری آمد: ... سلامت رفت!(!)رشوه آمد: .... حق رفت!(!)دیر خوابی آمد: ... نماز صبح رفت!(!)اسراف و مصرف گرایی آمد: .... قناعت رفت!(!)قوم پرستی آمد:..برادری رفت!(!)ماهواره آمد:...حجاب رفت!(!)جوایز بانکی و گاوصندوق آمد:...زکات رفت!(!)تلفن آمد:...صله رحم رفت!اندیشه کنیم!!!چه ها آمد،چه ها رفت....!؟
پناه می بــــــــــــــــــــرم
پروردگارا!
از ماه و خورشید شرمنده ایم
از انس و جان شرمنده ایم
حتی از ابلیس شرمنده ایم
که آنها در کار خود ثابت قدم بودند
و ما در عهد و پیمان با تو ثابت قدم نبودیم
خدایا ثابت قدممان کن!!
از ماه و خورشید شرمنده ایم
از انس و جان شرمنده ایم
حتی از ابلیس شرمنده ایم
که آنها در کار خود ثابت قدم بودند
و ما در عهد و پیمان با تو ثابت قدم نبودیم
خدایا ثابت قدممان کن!!
اهای پاییز
آهـآی پـآئیز . . .
حـَوآست بآشد!!!
دور تو و عــآشقآنه هـآیت خـَط میکشَم
اگـَر آقـآیم یک سـُرفه کـُند . . .
♥•٠·˙♥•٠·˙♥•٠·˙♥•٠·˙♥•٠·˙
یا علی اصغر حسین
صدای پدرم را می‌شنوی مادر؟!
دارد می‌گوید: «کیست که مرا یاری دهد؟».
انگار دارد مرا فرا می‌خواند. بگذار به روی دستانش پر بزنم و بال و پر پرواز بگیرم.
نوبت من است مادر... می‌خواهم از پدرم دفاع کنم،
هر چه باشد، یل شش ماهه بابا من هستم...
یل شش ماهه بابا من هستم
هم‌اینک حامی بابا من هستم
مرا از دل بکن مادر، ببین که
کنون سرباز میدانش من هستم.
" نباید به هیچ بنده ای تکیه کرد "…
یهودا پرسید : چرا میخندی ؟ اینجا که جای خنده نیست !
یوسف گفت:روزی درفکربودم چگونه کسی میتواند به من اظهار دشمنی کند
با اینکه برادران نیرومندی دارم !
اینک خداوند همین برادران را بر من مسلط کرد تا بدانم که
" نباید به هیچ بنده ای تکیه کرد "…
امیری حسین
افق تا افق پیش چشمت کویــر
زمین تا زمان بر ضریحت اسیـــر
جهان زنده شد تا که گفتم ز دلـــ
امیـــری حسیــــنُ و نعم الامیـــــــــر
نامه شهید حجت به ارباب
پیش نوشت: پست زیر را شهید آسمانی حجت الله رحیمی 13 اسفند 90 در وبلاگ بیرق ما چادر خاکی توست منتشر میکند و 5 روز بعد ( ۱۸ اسفند ماه ۱۳۹۰) ارباب جواب نامه اش را می دهد و شهادت نامه اش را امضا می کند و این گونه می شود که ارباب شهید حجت را تا ابد زائر خودش می کند.....
به :ریاست محترم بخشِ بی قراری های دل ، سایه ی سر ، حضرت عشق (روحی فـداک)
از: کربلای دلم
با سلام و صلوات خاصة و آرزوی سلامتیِ دردانه فرزند ِ موعودتان
احتراماً
پیرو دعوت قبلی تان به آن بهشت ِ بی مثال و آن منزلگاهِ سرگشتی و به جهت جاماندن یک فقره دل روبه روی ایوان طلای حرم تان ، یک جفت چشم در حوالی حریم تان ، یک هوا مستی کنار ِ رقصِ بیرق تان و یک عمر تپش در کنار روضه هایتان ، درخواست آن دارم که دیگر بار با عنایت خداوندم و خواست قلبِ مبارکتان ، منت بر سرم نهاده ، دعوت به آن وادی جنونمان کنید که نزدیک است جان دادنمان از این غم ِ فراقِ شب های زیارتی تان ... باشد که آرام گیرد سرگشتی ها و بی قراری ها و تپش های عاشقانه مان و همچنین جانی دوباره گیرد این دست ها از لمس 6گوشه تان ...
و با تقدیم همه ی جان و روح و عشق و هستی ام
آدرس گیرنده :
شهر کربلا - خیابان بین الحرمین - ورودی باب القبله - ضریح شش گوشه - حضرت سیدالشهداء(ع)
پی نوشت :
۱. نامه ام را پاراف کن حضرت عشق ؛ آرزوی دیگری نـدارم ...
۲. دُل دُل را ... زین کنید ...
۳. ایمان آورده ام امشب ... ایمان آورده ام که به ذکر مصیبت حاجتی نیست ... ما را نسیمِ نامِ تو دیوانه می کند ... السلام علیک یا مولانا الغریب ...
هرچند به کربلا رفتن خون میخواهد
شکرخدا
شکر خدا که زندگی ام نذر روضه هاست شکر خدا که روزی ام از سفره ی شماست
شکر خدا که پای شما سینه می زنم شکر خدا که درد مرا نامتان دواست
عمری نفس به بزم هر شبتان خو گرفته است چشمم به خاک خانه تان خوب آشناست
برروی سنگ قبر من اینگونه حک کنید این خانه زاد روضه و مجنون کربلاست
روزی اشک چشم مرا مرحمت کنید روزی دیده ای که نذر کرده ی شماست
دل را به بال شال عزا بسته ام مگر یک شب ببینمش که روی گنبد طلاست
رضایت آقا
قرار بود درجه سرلشگرى بگیره
اونم از دست امام خامنه ای حفظه الله
«گفتیم به
سلامتى مبارکه بابا»
خندید. تند و سریع گفت :خوش بحالم. امّا درجه گرفتن، فقط
ارتقاى سازمانى نیست
وقتى آقا درجه رو بذارن رو دوشم، حس مى کنم ازم
راضیَن
وقتى ایشون راضى باشن ، امام عصر علیه السلام هم راضین
همین برام
بسه.
خاطره ای از زندگی شهید صیاد شیرازی
لبیک یا شاه کربلا
بیخود گفته اند که زندگی پنج دوره است: کودکی و نوجوانی و جوانی و میانسالی و پیری
زندگی تنها دو دوره است ...
قبل از کربلا رفتن و بعد از کربلا رفتن
-----------------
یادش مرا دومرتبه بی تاب می کند
دارد غمش وجود مرا آب می کند
جانم فدای شاعر خوش مسلکی که گفت
نوکر همیشه تکیه به ارباب می کند
صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)
محرم آمد
باز محرم رسید، ماه عزای حسین
سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین
کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه
تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین
.
السلام علیک یااباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
دیباچه عشق و عاشقی باز شود ،
دلها همه آماده پرواز شود ،
با بوی محرم الحرام تو حسین ،
ایام عزا و غصه آغاز شود
آغاز محرم حسینی را تسلیت عرض مینمایم
الو الو حاج احمد
الو الو حاج احمد کارها برا خدا نیست!
مسیر نقشه هامون تا قدس و کربلا نیست!
الو الو حاج احمد، آخر حرفم اینه:
برگرد حاجی، سیدعلی حرفاش روی زمینه!
الو الو حاجی جون قربون روی ماهت
دعا بکن بمونیم همیشه توی راهت...
بوسیدن دست های...
سرم را نه ظلم می تواند خم کند ، نه مرگ ، نه ترس ،
سرم فقط برای بوسیدن دست های تو خم می شود
مـــادرمـــــــــ. . .
سلامتی همه مــادرهای دنیـــا
اللًّهُـ‗__‗ـمَ صَّـ‗__‗ـلِ عَـ‗__‗ـلَى مُحَمَّـ‗__‗ـدٍ
وَ آلِ مُحَمَّـ‗__‗ـَدو عَجِّـ‗__‗ـلّ فَّرَجَهُـ‗__‗ـم”
ستارالعیوب
هو الاول والاخرو الظاهروالباطن
و هو بکل شیء علیم
خدایا فقط تو می بینی وستار العیوب هستی ولی
بندگانت نادیده را برایم دیده می پندارند
وانقدر سخت می گیرند که تمامی
آن چیزی که محبت می نامیم از میان برداشته می شود
خدایا بهترینم ای حضرت عشق ببخش که در
پیشگاه تو بدترین گناهان را مرتکب شدم
ویکبار هم مرا تادیب نکردی ومرا با محبتت
پرو کردی .خدایا ادمهایی هستند که نادیده را
برایم دیده پنداشته اند ومرا باز خواست می کنند
به کدامین گناه ناکرده ام باید بازخواست شوم توسط
انهایی که خودشان نیز بهتراز این موجود خاکی نیستند
شهدای گمنام
۱۳ سال بعد، بچه های تفحص، از ارتفاعات غرب،
پیکر شهیدی را پیدا کردند که تیر به گلویش خورده بود.
درون جیب لباس بسیجی اش یک جلد قرآن بود. یک عکس امام
و یک عکس دخترش که پشت آن نوشته شده بود؛
به نام خدای حسین. اینجا در اوج جنگ، چون برگه ای
پیدا نکردم، پشت عکس دخترم که هنوز از نزدیک ندیدمش،
وصیت می کنم. نه! نه! فعلا مجال نیست؛ باید بروم.
بد دارند می زنند بچه ها را. فعلا «سلام بر حسین»
تا بعد. راستی، دخترم! نسیمی جان فزا می آید،
بوی کرب و بلا می آید. من که رفتم، اما ندیده،
حلال مان کن. فعلا! امضا: بابای
بسیجی ات که خیلی تشنه است!
پیکر شهیدی را پیدا کردند که تیر به گلویش خورده بود.
درون جیب لباس بسیجی اش یک جلد قرآن بود. یک عکس امام
و یک عکس دخترش که پشت آن نوشته شده بود؛
به نام خدای حسین. اینجا در اوج جنگ، چون برگه ای
پیدا نکردم، پشت عکس دخترم که هنوز از نزدیک ندیدمش،
وصیت می کنم. نه! نه! فعلا مجال نیست؛ باید بروم.
بد دارند می زنند بچه ها را. فعلا «سلام بر حسین»
تا بعد. راستی، دخترم! نسیمی جان فزا می آید،
بوی کرب و بلا می آید. من که رفتم، اما ندیده،
حلال مان کن. فعلا! امضا: بابای
بسیجی ات که خیلی تشنه است!
۱۳ سال و چند روز بعد «ندا رضوانی»
دانش آموز مقطع اول دبیرستان، اهل نیشابور،
همین که عکس ۶ ماهگی خودش را همراه
با وصیت نامه کوتاه و ناتمام پدرش،
پشت عکس دید، با خودکار قرمز، یک سربند سرخ،
روی پیشانی کوچکش کشید و نوشت:
«سلام بر حسین». یک قطره اشک ندای بزرگ،
روی عکس قدیمی، قشنگ تر کرده بود
خنده ندای کوچک را.
راستی! نسیمی جان فزا می آید…
روزنامه کیهان ۳ آذر
کعبه
کــعبـہ گــفتا مــرتضے در منــ بـہ دنــیا آمــده
ایــن شـرافتــ بــس کہ منــ خــود زادگــاه حــیدرم
کربـــلا گــفتا عــلے بـوده ســـہ شبـــ مـهمان تــو
منــ حســینش را گرفــتم تـا قــیامـــت در بــرم
امام حسین
قال مولانا حسین بن علی علیهما السلام:
من علامات اسباب الجهل المماراة
لغیر اهل الفکر( تحف
العقول)
امام حسین علیه السلام فرمودند:
از نشانه های اسباب نادانی، مجادله با غیر
اهل اندیشه است.
پدر موجی
به سلامتی پسری که پول های مچاله شده شو آورد
و آروم گذاشت جلوی میز فروشنده و گفت:
برای روز پدر کمربند میخوام.
فروشنده گفت:چه جنسی باشه؟
پسر کوچولو گفت:فرقی نمیکنه
فقط موقع زدنش دردش کم باشه
آخه پدرم موجیه.
سلامتی همه ی پدرای جانباز
اللهم عجل الولیک الفرج
مولای من ،
کوچه های شهر بوی غربت گرفته خانه هامان دیگر توان استقامت ندارند
زمینیان به ستوه آمده اند روزها به بیقراری مبدل شده
و زمان ، خواهان ایستادن است
مولای من ،
دنیا رنگ سیاهی گرفته مولا جان ، جواب قلب خسته ام را چه بدهم؟
به چه زبانی باید درد دلم را با تو بگوییم؟
می دانم که می آیی و من به امید آمدنت با سکوت ،
دست به آسمان خدا بلند میکنم و میگویم :
اللهم عجل لولیک الفرج
پـــــــــــــــــدر
دخـتــَــر کـه بــاشی
میـدونـی اَوّلــــیـن عِشــق زنـدگیـتــ پـــِدرتـه
دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مُحکــَم تــَریـن پَنــآهگــاه دنیــآ
آغــوش گــَرم پـــِدرتـه
دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مــَردانــه تـَریـن دستــی
کـه مـیتونی تو دستـِـت بگیـــری و
دیگـه اَز هـــیچی نَتــَرسی
دســــتای گَرم وَ مِهـــــرَبون پـــِدرتـه
هَر کـجای دنیـا هم بـــاشی
چه بـاشه چـه نبــاشه
قَویتــریـن فِرشتــه ی نِگهبـــان پـــِدرته
شادی روح همه پدرهای دنیا
گاهی ....
گاهی:
حاضر نیستیم حتی برای خودمون هم کاری کنیم!!!
گاهی:
برای نابودی دیگران خودمون رو نابود میکنیم!!!
وهمیشه:
برای غیر خدا کار کردیم تا دلت بخواد!!!
وخدا میگه:
هر گلی زدی به سر خودت زدی!!!
ان احسنتم احسنتم لانفسکم وان اساتم فلها
خوب یا بد کردی!!
به خود برمیگرده!!
انتخاب با تو؟!!
