مثل جنگل
جنگل، چرا این قدر سبز و خرم و شاداب است؟
چون تعرّق دارد، یعنی بخارهایی از خود به آسمان می فرستد و به ابرها می رساند؛ ابرها هم کیسه شُل می کنند و می بارند.
و این همان معنای سخن حافظ است که می گفت:
«ارادتی بنما تا سعادتی ببری»
یعنی، بی مایه فطیر است.
یعنی هر کس می خواهد گیرنده باشد، اول باید فرستندگی کند.
امام باقر علیه السلام میفرمایند
کار خیر و صدقه، فقر را مى بَرند، بر عمر مى افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى کنند.
من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 66 ، ح 1729
گل نرگس
دوشنبه 23 اسفند 1395 ساعت 14:50