در هجوم سیاهی دنیا در هوای بد زمانه ی ما دلخوشم که تو مادرم هستی ای تو معنای روشنایی ها شعر زانو زده مقابل تو واژه ها کوچکند و ناچیزند شاعران وقت گفتن از خورشید باید از حجم شب بپرهیزند در حریم محبتت مادر ذره ای زیر پای خورشیدم آسمان را تجلی نامت ماه را نور چادرت دیدم بغض یک عمر روضه هایت را پای این شعر ابر میبارم بعد از آن هرکجا که نامت بود بوته ی سبز یاس میکارم
در هجوم سیاهی دنیا
در هوای بد زمانه ی ما
دلخوشم که تو مادرم هستی
ای تو معنای روشنایی ها
شعر زانو زده مقابل تو
واژه ها کوچکند و ناچیزند
شاعران وقت گفتن از خورشید
باید از حجم شب بپرهیزند
در حریم محبتت مادر
ذره ای زیر پای خورشیدم
آسمان را تجلی نامت
ماه را نور چادرت دیدم
بغض یک عمر روضه هایت را
پای این شعر ابر میبارم
بعد از آن هرکجا که نامت بود
بوته ی سبز یاس میکارم