میلاد حضرت مسیح مبارک

شب است و لحظه ی حرمان مریم/ وطفلی خفته دردامان مریم

وجود نازنینش بکر و بی عیب /  خدا می داند و وجدانِ مریم

مسیح خالق و پیغمبر صلح /  گلی خوشبوی از بُستانِ مریم

همان طفلی که از روح خداوند /  نهالش تنجه زد در جانِ مریم

نه دستی بهر تیمار وجودش /  نه دارویی که بُد درمانِ مریم

دلش در معرض اوهام وحشی / ولی چون کوه بُد پیمانِ مریم

ندای لا تَخَف لا تَحَزنوهآ /  زسوی خالقِ سبحانِ مریم

شفا بخش دل پردرد او شد /  بشد لطف خدا از آنِ مریم

     بُوَداو روح «جاوید» خداوند /  نبشته این چنین فرمانِ مریم