السلام علیک یااباعبدالله

اصلا این ماه عجب حال و هوایی دارد

رمضان در دلِ خود کرب و بلایی دارد

کامِ خشکیده و لب های ترَک خورده ی ما

در تبِ روضه ی تو شور و نوایی دارد

پای سجّاده ی اِحیا و مناجات و سحر

جز ولای تو دلِ ما چه دعایی دارد؟

بار ها عهد شکستیم و تو با ما ماندی

چه کسی جز تو چنین مهر و وفایی دارد؟

مال و جان؟... همسر و فرزند؟... قبول است آقا

کربلایی شدنِ ما چه بهایی دارد؟

دست می گیرد و دل می برد و می بخشد

این حسین کسیت که این گونه عطایی دارد؟

دلمان لک زده یک بار زیارت برویم

دلِ غمدیده ی ما نیز خدایی دارد

با لبِ تشنه و در گرمی ظهرِ رمضان

بردنِ نامِ تو آقا چه صفایی دارد