آقای من دلم گرفته

آقای من دلم گرفته

 مَهدی جان ..

آقایِ من دلم گرفته ...
ای مولایِ من ... آرامِ جاااانم .... کجایی آقا ...
بابایِ من...
بابای آسمانی ام ... عزیزِ جانم ... کجایی بابا ...
کجایی من فدایت مهربانم ...
بیا جانم فدایت ...
بیا کمی به رسم پدر بودنت ، دستی بکش بر سرم ...
بیا این دختر کوچک و بیقرارت را در آغوش بگیر تا آرام گیرد ...
بیا اشکهایم را با دستهای گرم و پدرانه ات پاک کن ..

تا به این بهانه، گرمای دستانت بر روی صورت بنشیند ... و جانی دوباره بگیرم از دستان پر مِهرت عشقِ نا پیدای من ...
 
بیا عزیزِ من ...
 
بیا دستان کوچکم را بگیر به آسمانها ببر ... 
من آسمان میخواهم.. از زمین خسته ام ....... 
بیا مَهدی ام .... تو را قسم به مادرت زهرا بیا ...